Eva's reis door Zuid-Amerika

De geheime tuin in Quito

Dag lieverdjes,

Qué tal? Verheugen jullie je alweer op het weekend? Nog leukedingen in het verschiet?Hopelijk gaat alles goed daar in het koude, natte, grijze en vlakke Nederland! Ik zitinmiddels ook weervoor een paar dagenop zeeniveau, in Huanchaco bij Trujillo om precies te zijn, een dorp aan de Noordkust van Peru met een hele hoop surf dudes en zowaar een flinke dosis zon!Ik had ineens ontzettend zin in een paar dagen chillen op het strand, hoewel ik tegelijkertijd niet kan wachten weer temidden van al die imposantebergen te zijn. Zo ontzettend indrukwekkend, ik krijg er maar geen genoeg van.

Ik reis tijdelijk met Randy, een aardige en gezellige Amerikaan die ik in Chachapoyas heb ontmoet. Ik zou in eerste instantie met Jenny en Marcel meegaan naar Chiclayo, maar toen ik daar in het holst van de nacht de bus uitstapte bedacht ik me en ben iklinea recta nogvier uur doorgereisd naar Huanchaco. Het hadechter maar eenhaar gescheeld of ik was vanuit Chachapoyas halsoverkopmet drie ongelooflijk geestige en gezellige Britten (wat ben ik toch gek op de niet te evenaren Britse humor en directheid!) meegegaan naar Tarapoto, een plaatsjebij de jungle. Maar dat wastien uur bussende verkeerde kant op, wat ikqua tijd gewoon echt nietging redden. Jammer, want ik heb echt een hilarische avond met ze gehad.Hopelijk zie ik zelater nog ergens in Peru of Bolivia. Zou top zijn!

Bueno, ik heb nog een hoop achterstallig onderhoud te verrichtten op deze site, dus ik ga als de wiedeweerga van start. Na Otavalo had ik nog een dagje Quito op mijn programma staan voordatik door zou reizennaar Cuenca, 'The jewel of the South'. Ik had besloten de nieuwe stad te laten voor wat het was en een bed geboekt in The Seret Garden Hostel, hooggelegen in eenvan de lieflijke straatjes vande oude stad. Bij aankomst wist ik meteen dat ik dit ook voor de eerste paar nachten had moeten doen. Het bleek echt een superleuk hostel te zijn, met een dakterras met prachtig uitzicht over Quito en de omringende bergen,gezellige backpackers enheerlijk eten.

Het bleek bovendien de ideale plek te zijn om nieuwe mensente ontmoeten. 'S avonds dineerden we met een man of veertig aan één lange tafel op het dakterras en werd de sfeer al gauw als thuis: oeverloos ouwehoeren, eten, drinkenen vooral heel veel lachen. Daarna schaarden we ons lekker knus met een groepje rond het vers gestookte kampvuurtje. En terwijl we ons zowel door de warmte van het vuurals de alcohol in ons lijf steeds behaaglijker begonnen te voelenop deze koude, donkereavond in Quito, genotenwevan het dagelijkse vuurwerk dat mooi oplichtte boven het vage schijnsel van de blauwverlichte basiliek en de miljoenen lichtpuntjes van de levendige stad die ver beneden ons lag.

Om elf uur kwam de barman ons fijntjes vertellen dat we vanaf dat moment 'onze bek moesten houden', omdat er mensen zouden kunnen zijn die wilden slapen. Maar... deze klare taal kwam uit de mond van iemand die zelf straal- en straalbezopen was,waardoor de boodschap niet geheel vlekkeloos overkwam en we een half uur lang in een deuk lagen en ik echt moeite moest doen niet in mijnbroek te piesen van het lachen. Toen we onszelf een beetje hervonden hadden en de beschonken barman inmiddels in alle staten was, kwam ik op het briljante idee ons drinkgelach elders voort te zetten. En zo stond ikniet veel later met Claire uit Engeland, Nathalie uit Frankrijk en Marcel uit Tilburg in een Ierse pub te kletsen, lachen, tafelvoetballen (I suck!), darten enniet te vergeten een lokale variant op Guiness te tanken. Kortom: een heerlijk avondje, precies wat ik nodig had!

De volgende morgen wilden we met een groep naar de Teleferico (de kabelbaan) gaan, maar eenmaal daar konden we direct rechtsomkeert maken, aangezien de kabelbaan op dinsdag gesloten bleek te zijn. Iedereen trok vervolgens zijn eigen plan en Claire en ik besloten de dag samen door te brengen: een beetje slenteren door de stad, wat kathedralen van binnen en van buiten bekijken en een bezoek aan een park hoog boven Quito, alwaar we tijdens het nuttigen van een geweldige lunch een schitterend uitzicht hadden over de stad. Een prima afscheid van Quito!

Nou moppies, morgen hopelijk weer een achterstallige update. Nu lekker eten. Ik hoop dat mijn maag het trekt, want ik blijf er problemen mee hebben... Ben sinds mijn vertrek uit Amsterdam al twee keer goed ziek geweest van het voedsel (wat overigens over het algemeen wel erg lekker is in Peru!)en heb nu ook alweer twee dagen krampen. Hoort erbij denk ik dan maar!

Tot slot nog een berichtje voor mijn lieve nichtje Zoë die morgen zeven wordt:

Dear Zoë,

Happy birthday sweetheart! I hope you will have a wonderful day tomorrow with lots of beautiful presents. Imiss you and I will try tocome to South-Africaas soon as possible. Love and big kisses, also to Roxy and your mom and dad,

Eva

Heel veel liefs, kussen en knuffels,

Eef

Reacties

Reacties

Wolf

klinkt als vanouds, alleen de locatie is anders

vertel wat over de helderheid van de sterren in de andes?

of over Randy?what's in a name?

keep going strong little monsterbabe, still in my heart

xxx

Eva

De sterren in de Andes...zucht! Toen ik Chugchilán was waren er zo ongelooflijk veel heldere sterren, het was alsof ze zich als een koepel om me heen gevormd hadden. Werkelijk waar ongekend mooi... En Randy, dat is puur platonisch. We kunnen het prima met elkaar vinden, maar hij heeft een vriendin en bovendien voel ik ook niets anders dan vriendschap, dus dat komt goed uit!!! Dikke kussen

Myrthe

Hoi lief zusje,
Fijn te lezen dat de oude Eefje helemaal op dreef is. Brengt herinnering van de nachten in Amsterdam en de gekke idiote dingen die je uithaalde en waar ik als een brave zus passief van meegenoot. Dank ook voor je berichtje aan Zoe- ik zal het haar morgen laten lezen, ze slaapt nu. Er is veel gaande hier in ZA, op alle vlakken. Onderstaand wat uitgebreider over de politieke situatie. Maar eerst op het thuisfront: Bruce is vreselijk ziek van een tekenbeet (tickbite fever of toewel ziekte van lime), zelfde symptonen als malaria (alleen ga je er over het algemeen niet dood van -alhoewel de moeder van mijn collegaatje het zo erg had dat haar hersenen erdoor beschadig waren en levenlang last van heeft gehad, inclusief weer leren lopen, lezen, praten!). Bruce zou morgen met de kinderen op vakantie gaan (met granny) - en daar had ik me uiteraard erg op verheugd- een weekje single en rijk alleen (stappen!!!). Plan is nu omgezet en granny komt nu hier- vol huis dus volgende week. En Louis Harrewijn komt ook naar ZA volgende week, herinner je je hem -vriend van Stef en Jaap?

Oke, dat is het thuisfront, maar nu even inzage op de wat er allemaal gaande is in ZA - wellicht heb je daar ook tehoren gekregen dat 'onze' (zo voelt dat nu) president van de week is opgestapt. Thabo Mbeki. Met de steigende populariteit van Jacob Zuma onder de 'zwarte bevolking' natuurlijk geen goed nieuws - de kranten in Europa staan vol met speculatie's dat ZA Zimbabwe hard achterna gaat, en uiteraard moet ZA zich ALTIJD weer bewijzen dat het echt een ander land is, een uitzondering op alle andere Afrikaanse landen. Vechten tegen de bierkuit? Wie weet, maar de grondwet zit goed in elkaar, gelukkig. En het is zo'n prachtig land, een waanzinnig vakantieland, toerisme blijft groeien. Ik las net een heel mooi geschreven stuk van een collegaatje van mij in de toeristen industrie, en gezien het feit dat er een hoop mensen zijn die van jou schrijfkunsten genieten, en dus van een goed geschreven stuk, dacht ik dat het leuk was om het met jullie te delen, en op een luchtige manier wat inzicht te geven over politieke situatie in ZA. Zie onderstaand. Liefs, Myrthe


I know that liking a politician for their appearance is as shallow as choosing a racehorse for its name or a wine for its label, but, well... I am that shallow. I am more likely to be found reading the derring-do exploits of The Four Marys from the Bunty Annual 1965 than perusing the political pages of the papers, but for what it's worth, I liked the fact that Thabo Mbeki was always immaculately tailored just as I liked his upright posture, his quiet demeanour and his reputation for academia.

And I confess that almost as much as the charges of corruption against Jacob Zuma are intensely worrying, and his habit of saying stupid things without thinking are unforgiveable in a politician, what really makes me uncomfortable about old JZ is his penchant of wearing an oversized leather jacket and, well... lolling.

Obviously South Africa is going through some big upheavals at the moment. The country is going through a spotty, greasy teenage phase of emotional angst and heavy sighs and cries of "it's not faaair" and stomping off to its room to slam the door and play loud music. But that is what makes it exciting. It is not a nit-picking granny of a country, it is a nation brimming with potential... as the tourist board says, South Africa is "Alive with Possibility".

And now Kgalema Motlanthe has been voted as caretaker President until the elections next April. In addition to my glee at the idea of international reporters getting their tongues used to the name, it appears he is a rather good choice. Mentored by the great Walter Sisulu both while on Robben Island and after their release, he apparently is a quiet man respected across all parties and factions. Not only do reports describe him as a cool-headed man of principles with a keen grasp of international politics but best of all, he's got a good sense of humour.

And his dress sense? Well, he has been caught on camera sporting a leather jacket and giving the double thumbs up. But generally he appears to be rather well turned out. So long as he resists pairing a suit with a baseball cap or surrounding himself with men in military garb displaying their mobile phones alongside their medals, I think we'll be all right. South Africa may just have grown up a little...

Daisy

Eef

Lief zusje,

Bedankt voor de update en de mooi geschreven schets van de huidige situatie. Hopen dat het mee gaat vallen de komende tijd... En wat klote voor Bruce! Hou me alsjeblieft op de hoogte en wens hem maar ontzettend veel sterkte!!! Veel liefde en een dikke zoen, Eefje

Fabiola

Wat STOER van je zeg. Enjoy.

Groetjes van je nicht.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!