Mindo: de vlindertuin
Vanuit Mindo is het een uurtje wandelen door een prachtige groene omgeving. Waar ik ook keek, het was één bont kleurenpalet van bloemen, vlindertjes, hummingbirds en andere vogels. Ik genoot de hele weg van de rust en de stilte, die zo nu en dan slechts onderbroken werd door een kakafonie van tjilpende en fluitende vogels.
Het gevoel zo één met de natuur te zijn maakte me intens gelukkig. Ik kwam geen levende (menselijke) ziel tegen en in plaats van dat dit mij een gevoel van eenzaamheid gaf, voelde ik me bevoorrecht dat ik dit mocht meemaken. Machtig... Een soort van Remy maar zonder de neiging om mijn moeder te roepen (no offense mom).
De zon scheen fel en het werd inmiddels behoorlijk warm. Ik was al meer dan een uur een soort van omhoog aan het klimmen en het zweet brak me aan alle kanten uit. Net op het moment dat ik het bijna niet leuk meer vond, bereikte ik echter mijn doel: de vlindertuin. Ook hier was ik alleen, dus ik kon heerlijk ongestoord en op mijn dooie akkertje rondkijken en foto's maken.
De ene vlinder was nog mooier dan de andere en sommigen waren zelfs groter dan mijn hand! Ik smeerde een beetje bananensap op het topje van mijn vinger en liet zo'n reuzenvlinder met uiterste voorzichtigheid op mijn vinger kruipen. Een vreemde gewaarwording, die enorme poten op je hand... Al met al was het zeer de moeite waard en vond ik het een ‘delightful experience' (kan zo gauw geen Nederlandse term vinden die de lading dekt).
Vanaf de vlindertuin was het nog een uur omhoog hiken naar mijn volgende missie: een heuse canopy tour! Dertien zip lines waaraan je vastgehaakt wordt en waarmee je over de toppen van de bomen in het woud sjeest... De wandeling was op zijn zachtst gezegd pittig en toen ik eindelijk mijn bestemming bereikte, was ik volledig buiten adem en half uitgedroogd omdat ik geen water meer had. En het heftigste gedeelte moest nog beginnen!
Hoe dat avontuur is afgelopen kunnen jullie lezen in mijn volgende blog. Ik hoop dat alles goed met jullie gaat en geef jullie vanuit hier een dikke pakkerd.
Hasta luego,
Eva
Reacties
Reacties
hoi lieffie,
fijn zo een mooi berichtje! Het is nu 's nachts.. net Unicef vergadering gehad en mijn hoofdje loopt over... met dit mooie verslag kruip ik nu lekker mijn bedje in... ga over mooie bomen, natuur en vlinders dromen. Heerlijk!!!
zoen
hè gatverdarrie vooral zo met die fotos erbij begin k nu toch wel echt jaloers te worden;-)
Ola Miss E, Leuke foto's, maar laat die chico's er ook een paar van je inmiddels gebruinde backpackershoofdje maken. Nice butterfly verhaal.....
Hey little butterfly,
Hoe langer je in de binnenste buitenlanden vertoeft, des te meer zal ook je denken verschuiven naar de foreign languages en dan zul je steeds nadrukkelijker merken dat het Nederlands een bepaalde armoede kent ten aanzien van het uitdrukken van gevoelens. Het is dan inderdaad te plat om jouw “delightful experience†te vertalen als “heerlijke ervaringâ€.
Vooropgesteld dat ik een hork ben in andere talen dan Nederlands en Fries, meen ik dat “delightful†meer innerlijke verruktheid herbergt dan het “heerlijk†dat wij vooral gebruiken om de ober te laten weten dat het eten goed heeft gesmaakt. Daarbij voelt “delightful†voor mij aan alsof het ook iets in zich draagt van “unexpectedâ€, of mooier “waardige verrassingâ€. Maar goed, dat is slechts ingegeven door mijn onderbuik.
“Experience†refereert m.i. zowel aan de gebeurtenis als de ervaring, waarmee meteen afstand wordt genomen van de stoffige contexten waarbinnen wij het woord “ervaring†vaak toepassen. Dit maakt dat alleen mensen als wijlen Toonder in staat mogen worden geacht om jouw “delightful experience†te transformeren naar nieuw dekkingladend Nederlands.
Waarom deze uiteenzetting zul je je afvragen? Welnu, ik denk dat het een mooie uitdaging is om tijdens deze reis je onmiskenbare en haarscherpe gevoel voor taal een extra impuls te geven. Wacht niet tot Sinterklaas om je tot verkneutering leidend taalscheppend vermogen op ons los te laten. Je schrijft nu al als de groten de aarde en ik kan niet wachten op wat er nog komt.
Hopende dat je nog vele breinverruksels (komt dat in de richting?) mag ondergaan,
Fokke
Deze is eigenlijk voor Lammert. Eva schrijft fantastisch, maar Lammert, jij kan er ook wat van! Geweldig! Jullie gaan samen een te gek schrijversduo vormen alshetboekieervankomt! Groet, Andrea
Hahahahahahahahahahahahaha! Mam, ik ben het volledig met je eens! Ik heb het Lammert al vaker gezegd, maar het kan geen kwaad hem nogmaals een vi.... in zijn reet te steken! Voorrrrrral doorgaan! xxx
Breinverruksels........ I love it!!!!!!! And totally agree!
Andrea
Prachtig.
Ik wou het bij dat woord laten, kort en krachtig, maar nu ik het opschrijf dekt het zeker de lading niet.
Gek genoeg, als je het woordje 'hoor' erachter zet, heeft het al wat meer aarde in de voeten.
Prachtig, hoor
En dan kom je er dus ook achter hoe belangrijk het fenomeen uitroepteken is, dat ontbreekte nog.
Prachtig hoor!
Dat is al beter. Maar nog niet goed genoeg.
Anyway, ik geniet van de breinverruksels, taal gebruik, en je schrijfvaardigheden liefje - het maakt niet uit of je nu in een vlindertuintje rond danst of zelf het vlindertje speelt, het lezen van jouw schrijfkunsten (en reactie's - hint - lammert) is puur genot.
Ik kijk uit naar het volgende hoofdstuk.
Love you
Je zusje
Het is stil.............aan de overkant (Lammert, ik mis je taalverruksels)!!! Love u too, zusje! x vlindertje
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}